به گزارش مشرق، حمله‌های رژیم صهیونیستی به غزه در آستانه یکصدمین روز قرار دارد و در این مدت اگرچه بیش از ۲۳ هزار شهروند فلسطینی قربانی نژادپرستی صهیونیست‌ها شده‌اند اما تل‌آویو و شهرک‌نشینان صهیونیستی نیز از این آتش‌افروزی در امان نماندند.
حزب‌الله که از ۸ اکتبر یعنی یک روز بعد از آغاز عملیات طوفان الاقصی مستقیماً به این نبرد پیوست، به اذعان محافل نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی با حمله‌های پی در پی و شدید خود جبهه شمالی فلسطین اشغالی را به کلی فلج و ارتش رژیم را در این جبهه زمین‌گیر کرده و هر روز تلفات سنگینی به آن وارد می‌کند؛ موضوعی که باعث خالی شدن شهرک‌ها شده‌است.
بوی ترس و شهرک‌های شمالی خالی از سکنه
این روزها با نگاهی به موضع‌گیری‌های مقام‌های صهیونیستی، گزارش‌های خبری رسانه‌های عبری و نیز دیدگاه شهرک‌نشین‌ها می‌توان به یک بحران بزرگ برای رژیم پی برد؛ بحرانی که متوجه شهرک‌ها است و انتظار نمی‌رود حتی در صورت پایان جنگ، خاتمه یابد.
چندی پیش شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که تل‌آویو در خط درگیری در مرزهای شمالی ۶۵ هزار شهرک‌نشین را تخلیه کرد اما در حال حاضر هزاران نفر در فاصله بسیار نزدیکی از مرزها در منطقه حضور دارند و هنوز تصمیمی برای تخلیه افراد باقی مانده گرفته نشده و بیشتر آنها به شکل خودجوش منطقه را ترک کرده و مجبور شدند هزینه‌های این تخلیه را خودشان و بدون کمک دولت پرداخت کنند.
بنابراین شهرک‌ها تا حدود پنج کیلومتری مرزهای شمالی خالی و حدود ۲۰ هزار نفر از شهرک‌نشین‌ها را اهالی شهرک کریات شمونه تشکیل می‌دهند. افرادی که در این شهرک باقی مانده‌اند را «داوید آزولای» یکی از فرماندهان جبهه داخلی رژیم صهیونیستی بین ۲۶۰۰ تا ۲۸۰۰ نفر تخمین می‌زند.
در حال حاضر مسئولان رژیم صهیونیستی با تجربه‌هایی که از گذشته دارند، نگران این هستند که شهرک‌نشین‌ها به مناطق شمالی اراضی اشغالی بازنگردند چرا که در تأمین امنیت شهرک‌نشین‌ها مقابل حمله‌های حزب‌الله همواره ناتوان بوده‌اند.
در جنگ سال ۲۰۰۶ عقب راندن حزب‌الله به آن سوی لیطانی (مرزهای لبنان-فلسطین در خاک لبنان) یکی از اهداف اعلام شده از سوی رژیم صهیونیستی علیه لبنان بود که نتوانست به آن دست یابد و اینک شهرک‌نشین‌ها به وعده‌های توخالی سران تل‌آویو دل خوش نمی‌کنند.
روزنامه عبری‌زبان «یدیعوت آحارونوت» به نقل از «دیوید آزولای» رئیس شورای محلی المطله، نوشت که «وضعیت امروز در شمال بدتر از قبل از جنگ است. ماحصل تلاش اسرائیل برای خودداری از گشودن جبهه شمالی و دور کردن حزب الله از مرزها بر اساس قطعنامه ۱۷۰۱ سازمان ملل در سال ۲۰۰۶ این است که نصرالله می‌داند که ما به آنها حمله نمی‌کنیم و لذا جسارت آنها بیشتر می‌شود.»
آزولای افزود: اسرائیل باید درک کند که اگر حزب‌الله از لیطانی دور نشود، هیچ دولتی در اینجا وجود نخواهد داشت، ما بر سر حضور خود در اینجا با جنگ دوم استقلال روبرو هستیم. همه کشورهای عربی، ایران و حزب‌الله ما را زیر نظر دارند، تا زمانی که تهدید در منطقه شمالی را رفع نکنیم، آنها ضعف ما را خواهند دید. ارتش و دولت اسرائیل باید این تهدید را از مرزهای شمالی دور کنند.
پس این واقعیت را مقام‌های صهیونیستی با تمام وجود درک کرده‌اند که شهرک‌نشینان از ترس حزب‌الله باز نمی‌گردند و در همین راستا «آلموگ کوهن» عضو کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) از حزب «قدرت یهود» ۲۶ اکتبر جاری تصریح کرد «اگر دشمن نابود نشود، اسرائیلی‌ها هرگز به شهرک‌های خود در غلاف غزه بازنخواهند گشت.»
این نکته‌ای است که همواره از تریبون‌های مختلف تکرار می‌شود و شبکه ۱۲ رژیم تاکید کرد «تخلیه شهرک‌نشین‌ها بدون آمادگی قبلی انجام شد، حتی اگر جنگ امروز هم تمام شود، بسیاری از آنها به سرعت به شمال بازنخواهند گشت.»
عمق قضیه هراس صهیونیست‌ها و شهرک‌نشینان و ناامیدی آنان از تأمین امنیت را می‌توان در اظهارنظر «آویخای استرن»، رئیس مؤسسه موسوم به شهرداری شهرک کریات شمونه دید که اعلام کرد: «وقتی فیلم حضور و گشت‌زنی نیروهای حزب الله در امتداد مرز را دیدم، شوکه شدم، ارتش اسرائیل به ما قول داد که دیگر حزب الله را در مرزها نمی‌بینیم و هر عنصر حزب الله که در مرزها دیده شود، کشته خواهد شد اما اکنون آنها برگشته‌اند، چه چیزی مانع از تیراندازی آنها به سمت ساکنان مناطق مرزی می‌شود؟ بعد از ۷ اکتبر آیا هنوز کسی در مورد نیات، تهدیدها و توانایی‌های دشمنان ما در پشت مرزها تردید دارد؟»
یگان زبده «رضوان» حزب‌الله کابوس شهرک‌نشینان
حزب الله لبنان برای رویارویی نهایی یا به تعبیر نظامی، جنگ تمام عیار با رژیم صهیونیستی، یک یگان نیروی ویژه ۲۵۰۰ نفره تحت عنوان یگان «رضوان» را آموزش داده و مانورهایی برای آنها برگزار کرده‌است؛ یگانی که ظاهراً در سوریه هم حضور داشته و تجربه جنگی قابل توجهی دارد.
نیروهای رضوان به شدت مورد توجه کارشناسان و خبرنگاران رژیم صهیونیستی قرار دارند و منابع رژیم از این نیروها به عنوان نیروهای کارآزموده نام می‌برند.
«یوسی یهوشواع» تحلیلگر امور نظامی رسانه صهیونیستی «یدیعوت آحارونت» که به منابع امنیتی عالی رتبه در تل آویو دسترسی دارد، اعتراف کرده «تا زمانی که یگان رضوان در مرز لبنان وجود دارد، ساکنان شمال که تخلیه شده‌اند و شمار آنها بیش از دویست هزار نفر است، امیدی به بازگشت به خانه‌های خود ندارند.»
از نگاه محافل صهیونیستی، رزمندگان یگان رضوان بسیار ورزیده هستند و آموزش‌های سختی را پشت سر گذرانده‌اند. آنها از سلاح‌های ضدتانک و مواد منفجره استفاده می‌کنند؛ توان پیمودن مسافت طولانی، قدرت انجام مأموریت‌های سخت در مناطق کوهستانی و انجام مأموریت نظامی محرمانه و حساس به شکل برق آسا و در اوج حرفه‌ای‌گری را دارند.
گفته می‌شود که نیروهای رضوان در دسته‌های هفت تا ۱۰ نفره تقسیم شده و هر کدام به طور مستقل بدون دستور مداوم یا پشتیبانی لجستیک متکی به فرماندهی مرکزی، کار می‌کنند. شاخصه اصلی آنها در واقع استقلال عملی است که به فرماندهان آن داده شده‌است و این فرماندهان اجازه اتخاذ تصمیمات تاکتیکی سریع در میدان جنگ را دارند. آنها سرعت، انعطاف‌پذیری و کوبنده بودن را که شاخصه هر نیروی نظامی است، دارا هستند.
از این رو است که مقام‌های رژیم صهیونیستی همچون «آویخای استرن» رئیس مؤسسه موسوم به شهرداری شهرک کریات شمونه بر این نکته تاکید دارند که «یگان ویژه رضوان حزب‌الله همچنان در حصار مرزی حضور دارد و تا زمانی که این یگان در مرزها باشد، اسرائیلی‌ها به شهرک‌های شمالی برنمی‌گردند.»
آویخای استرن در گفت‌وگو با شبکه ۱۴ تلویزیون رژیم صهیونیستی گفت که ترس شهرک‌نشینان اسرائیلی از بازگشت به خانه‌های خود، به تصاویری برمی‌گردد که در ۷ اکتبر دیدند. اخیراً نیروهای یگان رضوان حزب‌الله موشک ضد زرهی با برد ۵ تا ۶ کیلومتر شلیک کردند که به شهرک‌های الجلیل که در امتداد حصار مرزی هستند اصابت کرد.
این مسؤول صهیونیستی تصریح کرد که «نتانیاهو و گالانت به ما می‌گویند که یگان رضوان از مرزها دور شده است اما ما هر روز نیروهای این یگان را می‌بینیم و به نظر می‌رسد ما بیشتر از مقامات اسرائیلی از آنچه در مرزها می‌گذرد اطلاعات داریم.»
سخن پایانی
پس از طوفان‌الاقصی و موشک‌باران شدن روزانه شهرک‌های شمالی اراضی اشغالی توسط حزب‌الله لبنان، نه تنها یهودیان خارج از فلسطین اشغالی تمایلی برای حضور و زندگی در این اراضی اشغال شده را ندارند بلکه آنهایی هم که در این نواحی ساکن‌اند زیر بمباران موشکی به دنبال فرصتی برای خروج هستند و مهاجرت معکوس شتاب گرفته‌است.
بنابراین امروزه افزون بر مشکل‌های اقتصادی و معیشتی، امنیت پوشالی شهرک‌های صهیونیست‌نشین نیز برملا و ناتوانی سران تل‌آویو در تأمین امنیت شکار شده‌است.
در این شرایط شهرک‌نشین‌ها و ساکنان اراضی اشغالی برای خروج از سرزمین‌های غصب شده مصمم‌تر از هر زمانی به نظر می‌رسند؛ واقعیتی که باعث شده‌است به طور مدام مقام‌های رژیم نگرانی خود را از خطر عدم بازگشت شهرک‌نشینان اعلام کنند؛ بحرانی که در صورت تداوم و تشدید جنایت‌ها در غزه بی‌تردید تعمیق خواهد شد.
